pomieszać II
wprawić w zakłopotanie, zaskoczyć
Tadeusz z kilku gośćmi poszedł do stodoły, A czuł się pomieszany, zły i niewesoły (I) Nie odgadła wszystkiego, przecież pomieszana Bawi gości, a z oczu nie spuszcza młodziana (V). Tym bardziej Telimenę pomieszał i ździwił (V) Skoczył Tadeusz, myśląc, że jest pomieszana Lub ma wielką chorobę. Lecz z innej przyczyny Pochodziły te ruchy (V). Do Tadeusza siedzi Telimena bokiem, Pomieszana, zaledwie śmie nań rzucić okiem (V).
Czlowiek ↔ Dusza i rozum ↔ Uczucia ↔ Przyczyny uczuć